کد مطلب:94703 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:135

نامه 047-وصیت به حسن و حسین












[صفحه 689]

وصیت نامه زیر را علی (ع )، خطاب به فرزندش حسین ایراد فرموده است. پدری روی به جهان جاودان دارد، و فرزندان خویش را به كار نیك تشویق و از خونخواهی نهی می كند من شما را به پرهیزكاری و ترس از عقوبت آفریدگاری، سفارش میكنم. دنیا خواهی مكنید، هر چند كه گیتی، خواهان شما باشد. اگر چیزی از این دنیا از شما گرفته شده، نوان و نالان مشوید. سخن بر حق و عدالت گوئید، و برای پاداش خیر بكوشید و پیوسته ستمگر را دشمن و ستمدیده را یار و مددكار باشید. من شما فرزندان و خانواده ام را و هر كسی كه این نامه را میخواند، به تقوی و پرهیزكاری توصیه و سفارش می كنم جملگی شما، در اصلاح كار خود بكوشید و كاری مكنید كه میان شما جدائی افتد، كه من از جد شما (كه درود بی پایان خدا به روان پاكش باد) شنیدم كه میفرمود: میان مردم سازش و مرافقت ایجاد كردن و رشته گسسته را به هم بستن، از هر نماز و روزه ای برتر و بهتر است آفریدگار را، خداوند را در نظر آورید، و به یتیمان و مسكینان احسان كنید، مبادا برای گرسنگی و طعام دادنشان نوبت قرار دهید كه گه سیر و گهی گرسنه باشند- و در برابر چشم شما از دست بروند. خداوند را، آفریدگار را در نظر آورید، و حق همس

ایگی را ادا كنید كه این سخن، سفارش و توصیه پیامبر اسلام است. او چنان درباره آنان سفارش و توصیه میفرمود كه ما گمان بردیم، برای همسایه از همسایه دیگر میراثی مقرر خواهد فرمود. كردگار را، پروردگار را در نظر آورید، و اوامر و احكام كتابش- یعنی قرآن - را بجای آورید. مبادا كه دیگران در این كار از شما پیشی گیرند، و شما از كاروان فردوسیان عقب مانید. پروردگار را، كردگار را در نظر آورید و فریضه نماز را بجای آورید كه ستون دین و ایمان است. جهان آفرین را، خداوند كریم را در نظر آورید، و تا زنده هستید خانه خدا را خالی مگذارید كه اگر متروكش گذارید بعدها افسوس خورید، و دریغا كه مهلت و فرصت بگذرد و پشیمانی سودی به بار نیاورد. آفریدگار را، كردگارا در نظر آورید، و با جان و مال، در راهش جهاد كنید. در حق یكدیگر، دوستی و فداكاری كنید و از جدائی و نفاق با یكدیگر، سخت اجتناب نمائید. امر به نیكی و نهی از زشتی را از یاد مبرید كه اگر چنین نكنید بی تردید، پلیدان و فاسدان بر شما راه یابند و مسلط شوند، و اگر بعد از آن به دگاره خدا نیایش كنید و دوری دشمنان را طلب نمائید، دعایتان مستجاب نگردد

[صفحه 691]

اما شما ای فرزندان عبدالمطلب: مبادا ببینم و یا بشنوم كه با شعار: امیرمومنان كشته شد، شهریار مومنان كشته شد تن به خون و خونریزی دهید و این شعار را بهانه خونریزیها كنید. باید تنها قاتل من قصاص خون مرا ببیند و بس. بنگرید، هر گاه بر اثر ضربت او، من جان به جان آفرین تسلیم كردم، در مقابل هم شما او را ضربتی بزنید و بس مبادا كه گوش و بینی و لب و دست و پا و سایر اعضایش را ببرید. من از رسول خدا (كه درود بی پایان خدا به روان پاكش باد) شنیدم كه میفرمود: از چنین كاری سخت بپرهیزید، هر چند كه درباره سگ درنده باشد


صفحه 689، 691.